Żyrandole mają historię dłuższą od elektryczności – pierwszy z nich znamy z V wieku, mogło się na nim zmieścić nawet kilkanaście świeczek. Na przestrzeni piętnastu stuleci przybierały one różne formy, ten, który znamy ze średniowiecza, miał formę płaskiego, metalowego okręgu. Niezależnie od czasów, głównym ich celem było oświetlanie pomieszczeń.
Na początku żyrandole wykonywano z drewna lub metalu i można było je zobaczyć wyłącznie w kościołach i domach zamożnych ludzi. Najprostszą formą były dwie krzyżujące się deski zakończone kolcami w celu umieszczenia na nich świec. Bardziej wyszukane kształty żyrandole przybierały w renesansie – forma okręgu była wzbogacana o kolejne piętra i dekoracje.
Głównym celem przy ich konstruowaniu było stworzenie miejsca na jak największą liczbę świec, a aspekty estetyczne były jednak drugorzędne.
Od XV wieku żyrandole było można już zobaczyć w domach mniej zamożnych, co prawda, głównie drewniane wersje, ale z biegiem lat ten rodzaj oświetlenia stawał się coraz bardziej rozpowszechniony. W XVII wieku coraz częściej ozdabiano je szkłem, po to, żeby uzyskać większy blask przez odbijanie, aż w końcu zaczęto wykonywać je w całości z tego materiału. Krajami, którymi przodowały w produkcji zdobionych żyrandoli były Włochy i Francja.
Po wynalezieniu elektryczności ta forma oświetlenia rozpowszechniła się jeszcze bardziej – na dobre miało to miejsce jednak dopiero w XX wieku. Aktualnie żyrandole przybierają najróżniejsze, wymyślne formy i możemy zobaczyć je w wielu domach.